Είναι εδώ και κάποιο καιρό, που έχω βυθιστεί στα λόγια του εξαίρετου αυτού ορειβάτη, φωτογράφου, συγγραφέα! Ο Τάκης Ντάσιος χρόνια τώρα γυρνάει τα ελληνικά βουνά, ανιχνεύοντας ανθρώπους που θα του διηγηθούν ιστορίες μέσα από τις οποίες θα εμπλουτίσει τις δικές του και κατ' επέκταση από αυτές θα πλουτίσουμε και εμείς! Μέσα από το blog του, τις "Ορεινογραφίες" μπορεί κανείς να πάρει έναν πακτωλό πληροφοριών, δοσμένες με έναν αφηγηματικό τρόπο, που ξεφεύγουν κατά πολύ από την στείρα παράθεση αυτών. Δεν έχει μοτοσυκλετιστικό ενδιαφέρον, αλλά έχει να κάνει και με μοτοσυκλετιστικούς προορισμούς. Προορισμούς αγαπημένους, όπως είναι τα Άγραφα αλλά και άλλους στην υπόλοιπη Ελλάδα. Πραγματικά αξίζει τον πνευματικό κόπο να διαβάσει κάποιος αυτές τις γραμμές και να ρουφήξει όσα περισσότερα μπορεί. Στην απλούστερη των περιπτώσεων θα έχει περάσει λίγη ώρα διαβάζοντας κάτι ευχάριστο!
Να αναφέρω επίσης ότι είναι και ο συγγραφέας του βιβλίου-λευκώματος "ΣΤ' ΑΓΡΑΦΑ" από τις εκδόσεις Μιλητός
Παρακάτω παραθέτω τον σύνδεσμο από το blog του.
ΟΡΕΙΝΟΓΡΑΦΙΕΣ
Και το εισαγωγικό του κείμενο αντί προλόγου:
Μ’ αρέσει να ανεβοκατεβαίνω στα ορεινά, να βγαίνω ψηλά και ν΄ αγναντεύω απ τα διάσελα, να αγκομαχώ στη σχισμάδα μιας ορθοπλαγιάς, να αναζητώ εναγωνίως το επόμενο πιάσιμο στη πλάκα του βράχου, να χάνομαι στο δάσος, να κουρνιάζω στο μαγαζάκι του μικροοικισμού.
Μ αρέσουν τα ορεινά και οι άνθρωποί τους.
Επιστρέφοντας στον κόσμο μου, διαπιστώνω ότι δεν μπορώ να χωρέσω στο σακίδιό μου την ομορφιά ενός τόπου, τη σοφία μιας μιας ορεινής στάνης, το κελάρυσμα ενός ορεινού ρυακιού ή το μικροσκοπικό λουλούδι στη σχισμάδα του βράχου, να «συμπιέσω» την επιβλητικότητα μιας ορθοπλαγιάς, να περιγράψω όλο αυτά που ζω εκεί έξω.
Έτσι, σκέφθηκα να τα βάλω κάτω με χαρτί και μολύβι και να τα ξαναζήσω. Πριν χρόνια, τη δεκαετία του ’90, έγραφα βουνίσιες ιστορίες για το περιοδικό ΚΟΡΦΕΣ, για μια δεκαετία περίπου.
Μετά από δεκαπέντε χρόνια, μούρθε να ξανασκύψω πάνω τους. Φυσικά όλο αυτό τον καιρό δεν έπαψα να γυροφέρνω στα ορεινά.
Οι βουνίσιες Ιστορίες μου δεν περιορίζονται σε «στεγνές» περιγραφές αναβάσεων και κατακτήσεων ψηλών κορφών, αλλά μέσα από ένα προσωπικό διάλογο αναδύονται και φωτίζονται βιωματικές, περιβαλλοντικές, κοινωνικές, ιστορικές και πολιτισμικές, πτυχές.
Από κει ψηλά βλέπεις, ζεις και ερμηνεύεις τον κόσμο καλλίτερα!
Τάκης Ντάσιος
Να αναφέρω επίσης ότι είναι και ο συγγραφέας του βιβλίου-λευκώματος "ΣΤ' ΑΓΡΑΦΑ" από τις εκδόσεις Μιλητός
Παρακάτω παραθέτω τον σύνδεσμο από το blog του.
ΟΡΕΙΝΟΓΡΑΦΙΕΣ
Και το εισαγωγικό του κείμενο αντί προλόγου:
Μ’ αρέσει να ανεβοκατεβαίνω στα ορεινά, να βγαίνω ψηλά και ν΄ αγναντεύω απ τα διάσελα, να αγκομαχώ στη σχισμάδα μιας ορθοπλαγιάς, να αναζητώ εναγωνίως το επόμενο πιάσιμο στη πλάκα του βράχου, να χάνομαι στο δάσος, να κουρνιάζω στο μαγαζάκι του μικροοικισμού.
Μ αρέσουν τα ορεινά και οι άνθρωποί τους.
Επιστρέφοντας στον κόσμο μου, διαπιστώνω ότι δεν μπορώ να χωρέσω στο σακίδιό μου την ομορφιά ενός τόπου, τη σοφία μιας μιας ορεινής στάνης, το κελάρυσμα ενός ορεινού ρυακιού ή το μικροσκοπικό λουλούδι στη σχισμάδα του βράχου, να «συμπιέσω» την επιβλητικότητα μιας ορθοπλαγιάς, να περιγράψω όλο αυτά που ζω εκεί έξω.
Έτσι, σκέφθηκα να τα βάλω κάτω με χαρτί και μολύβι και να τα ξαναζήσω. Πριν χρόνια, τη δεκαετία του ’90, έγραφα βουνίσιες ιστορίες για το περιοδικό ΚΟΡΦΕΣ, για μια δεκαετία περίπου.
Μετά από δεκαπέντε χρόνια, μούρθε να ξανασκύψω πάνω τους. Φυσικά όλο αυτό τον καιρό δεν έπαψα να γυροφέρνω στα ορεινά.
Οι βουνίσιες Ιστορίες μου δεν περιορίζονται σε «στεγνές» περιγραφές αναβάσεων και κατακτήσεων ψηλών κορφών, αλλά μέσα από ένα προσωπικό διάλογο αναδύονται και φωτίζονται βιωματικές, περιβαλλοντικές, κοινωνικές, ιστορικές και πολιτισμικές, πτυχές.
Από κει ψηλά βλέπεις, ζεις και ερμηνεύεις τον κόσμο καλλίτερα!
Τάκης Ντάσιος
Τελευταία επεξεργασία: