Η αποκάλυψη της λίμνης Βερλίγκα.
Η επιστροφή μας.
Η κατάκτηση της λίμνης με βρήκε με ανάμεικτα συναισθήματα. Από την μία φτάσαμε στο στόχο μας μετά από τρεις μέρες σε φανταστικά τοπία και διαδρομές και καταφέραμε να απολαύσουμε αυτό το μοναδικό στολίδι της χώρας μας. Από την άλλη αυτό σήμαινε ότι σιγά σιγά ο κύκλος της εκδρομής έκλεινε , θα αποχαιρετούσα τα παιδιά και όλοι θα βάζαμε πλώρη για την επιστροφή μας. Προσπαθούσα βέβαια να μη το σκέφτομαι. Ήμουν ήδη γεμάτος από εικόνες και συναισθήματα.
Στο Χαλίκι χαιρετώ την φοβερή παρέα και με συντροφιά και ξεναγό τον Δημήτρη φεύγουμε για Καλαμπάκα. Ευτυχώς η όμορφη αυτή διαδρομή έκανε ομαλή τη μετάβαση στον πολιτισμό. Επόμενος δικός μου στόχος το καταφύγιο Αγράφων όπου πέρασα το βράδυ μου, πριν ξεκινήσω για Κρήτη.
Αυτή τη στιγμή που κλείνω το θέμα , συνειδητοποιώ πόση πληροφορία δέχτηκαν τα αισθητήρια όργανα μου, μόλις σε τρεις μέρες στα ελληνικά βουνά.
Σκέψου ότι το ανώτερο σημείο που είχα φτάσει μέχρι τώρα με τη μηχανή ήταν το Καρπενήσι , εκεί που τώρα ξεκίνησε η απόδραση μας. Δεν είχα ξαναδεί τίποτα από όλα αυτά. Άκουγα για τα Άγραφα , άκουγα για τα Τζουμέρκα, την ορεινή Καρδίτσα ... διάβαζα ταξιδιωτικά φίλων και έπλαθα εικόνες. Είχε φτάσει η στιγμή όμως να συμπληρώσω το χάρτη και οι εικόνες να εμφανιστούν αληθινές μπροστά μου. Μαγεύτηκα ! Δεν φανταζόμουν την ομορφιά και ας είχα τις πληροφορίες. Ακουμπήσαμε μια Ελλάδα που απορώ πόσοι έχουν γνώση ότι υπάρχει. Προσωπικά μέσα από αυτά τα ταξίδια βλέπω την χώρα μας διαφορετικά. Ίσως υπερβολή αλλά θα έλεγα ότι νοιώθω δέος και σεβασμό. Σε κάθε επιστροφή ανυπομονώ να ξαναβρεθώ στα άγνωτα ορεινά και ευτυχώς πάντα θα υπάρχει ένα διαμαντάκι που θα περιμένει.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ λοιπόν σε όλο το παρεάκι. Για οτιδήποτε συνέβαλε ο καθένας. Από διαδρομές μέχρι την καλή ενέργεια και το χιούμορ...
Ανυπομονώ να ξαναβρεθούμε σύντομα!
Arrivederci