Παρασκευή πρωί και οι ετοιμασίες συνεχίζονται! Το ραντεβού των 11:00 στο Ρίο είναι χαμένο από χέρι, αφού καταφέρνω να φύγω από Αθήνα κάπου στις 11 παρά 20. Θα τους βρω στην άνω Χώρα, στο ρακή πόιντ #1, λέω και στέλνω το ανάλογο μνμ σε Ρήγα και Μάθο για να φύγουν στην ώρα τους.
Μπερζίνα στο Ρίο και επιλογή του φέρυ, για να εκμεταλλευτώ το 20λεπτο διάλειμμα από τη συνεχόμενη καβάλα με max 120, μπας και μείνει κανά τακούνι πάνω στα wild για....
Ο καιρός δέιχνει να μας κάνει τα κέφια, παρά τις προβλέψεις!
Φτάνοντας απέναντι βάζω "Ανω χώρα" στο γουγλη μαπς και με λέει : "άφιξη στις 14:44", για τα περίπου 70 χλμ. Χμ.... Για να δούμε ρε τύπε, πόσο θα σου "πάρω" αυτή τη φορά;
Βιάζομαι να συναντήσω το τσούρμο που έχει μαζωχτεί από όλη -πραγματικά- την Ελλάδα! Εξαιρουμένων νήσων, Ηπείρου και Θράκης, φίλοι και γνωστοί από Καλαμάτα, Πύργο, Πάτρα, Αίγιο, Αθήνα, Πειραιά, Καρδίτσα, Θεσσαλονίκη, Λεωνίδιο και φυσικά από Κρήτη, δίνουν ένα βροντερό ΠΑΡΟΝ στα βουνά της Ρούμελης, με την ευκαιρία του καλέσματος στην εκδρομή που επιμελήθηκαν κι εκτέλεσαν άψογα οι Σπύρος
@rigas και Βασίλης -Ο Μάστορας-
@KaraFire , με τη συνδρομή του Μάθου, του Κώστα που σπάει τα φανάρια, του Γιάννη
@ts@k κι έκαναν ό,τι περνούσε από χέρι ανθρώπου για να πάνε όλα πρίμα!
14:21 συναντάω το πολύχρωμο μπουλούκι να πίνει ρακές και τσίπουρα, συνοδεία ζβαν και κρητικής γραβιέρας. Νοτ μπαντ μαι ντίαρ φρεντ!
Με την άφιξη γίνονται οι συστάσεις για όσους δεν ήξερα και τα γνωστά αγκαλιάσματα με τις παλιές προσωπικότητες - ποιος κόβιντ ρε καραμήτρο; Γελάνε και τα πεζοδρόμια..... Δεν τους χάρηκα εκεί, είχα ήδη αργήσει και υπάρχουν ήδη ιστορίες για να λένε.... Ο Σπύρος δίνει το σύνθημα και το μπουλούκι αναχωρεί, σύμφωνα με το πρόγραμμα και σε 3 μικρότερες ομάδες.
Μπαίνω τελευταίος , παρέα με το Βασίλη και σε λίγο πατάμε χώμα. Νταξ, όχι σκέτο. Με ολίγη από μερέντα, στην καλή της μορφή. Οχι αυτή που σε θέλει όλο δικό της- ευτυχώς παλεύεται. Στα πρώτα χλμ η οξεία κουλομαρίαση ένεκα της αιώνιας απουσίας από το χώμα (τόσο φαντάζουν τα -σχεδόν- 3 χρόνια....), κάνουν το Βασίλη να ανρρωτιέται αν θυμάμαι ακόμα να οδηγάω κι όχι άδικα!
Η αλήθεια είναι ότι το επίπεδο έχει ανέβει από όλους, ειδικά με την έλευση μικρότερων και πιο ευέλικτων και κατάλληλων μηχανών για τούτα τα εδάφη. Τι α κανς' ; Α κάστεις α μαλώσςςς; Εμείς μείναμε με τα μεγάλα, 2 GS 1200 , 2 800αρια GS και κανά δυο άφρικα όλα κι όλα ανάμεσα στα 40 περίπου μικρά και μεσαία ον/οφ.
Σκέψεις, όσο τα πνευμόνια καίγονται από την περίσσεια οξυγόνου στα υψόμετρα της Ναυπακτίας και προσπαθώντας να βρω -ξανά- το μηχανάκι στα μπόσικα εδάφη. Χαλαρώνω, λέω στο Μάστορα να προχωρήσει γιατί τον καθυστερώ εμφανώς κι εκνευριστικά και χορταίνω το τοπίο!
Το μηχάνημα λέει ότι φτάνουμε στους Αγίους Αποστόλους - μα, πότε πέρασε το 2ωρο; Μιλάμε για πολύ βοσκή το μάτι! Χόρτασε!
2 χλμ πριν τον προορισμό μας γι απόψε, βρίσκω σταματημένο ένα γκρουπάκι να παλέυει με το ΚΛΕ του Μάκη.
Το έρμο το ψυγείο έφαγε τόση λάσπη από τον εμπρός τροχό, που έπαψε να ψύχει κι έσκασε ένα κολάρο. Μικρό το κακό.
Είναι γνωστό ότι τα αλάνια από το Αίγιο διαλέγουν πάντα όμορφα μέρη για τις διανυκτερεύσεις τους κι εδώ δεν υπήρξε εξαίρεση.
Η ταμπέλα μας εξασφαλίζει ότι δε θα μας τυφεκίσουν κι ότι θα βρούμε νερό και τόπο για ανάπασυη...
Εκπληκτικό το μέρος, με χώρο για όλους, νερό τρεχούμενο και μια αλάνα στη μέση όπου το βράδυ έγινε κάτι σε στυλ "Εστία" κατασκήνωσης προσκόπων....
Η μυρωδιά του ακόμα στα ρουθούνια μου....
Προσέξτε το αλατοπίπερο! Μιλάμε για μέγκλα! Αμα είναι μερακλής ο άνθρωπος...!
@AlexTR κι η παρέα του - υπεύθυνοι για τις πανσέτες στο τηγάνι με το σπέσιαλ χοντρό αλάτι
Η νύχτα πέφτει, οι γνωριμίες συνεχίζονται και οι ιστορίες με τους παλιότερους φίλους δίνουν και παίρνουν, η ώρα περνάει κι όμως κάποιοι ακόμα έρχονται!
@Billy-Bo φτάνει αργάμιση κι ο Σώτος από το Λεωνίδιο λίγο αργότερα, ενώ ο Χρηστάρας
@Christoslazy -όπως μάθαμε το πρωι- έφτασε κατά τις 3:30.
