Μετα απο 5 ωρες περιπου , απο την ωρα που μπηκα στον χωματοδρομο, ναι...... 5 ωρες , καθοτι οι ταχυτητες ηταν ετσι κι αλλιως χαμηλες, και οι αναγκες για χαζεμα και φωτογραφιες πολλες, τελειωσαν αυτα τα φανταστικα 70 χλμ. Φτανω λοιπον στο Οmalo αλλα οπως ειχα διαβασει καπου, αν συνεχισεις λιγο ακομα, πας στο Upper Omalo (ανω Παναγιά, δωθε Παναγιά ενα πραμα), το οποιο ειναι πιο ομορφο και γραφικο.
Πραγματι ετσι ειναι. Εν τω μεταξυ οι ντοπιοι εχουν μετατρεψει ολους τους παλους αχυρωνες και σπιτια σε ξενωνες, οπως και καποιους απο τους πυργους που εχουν. Ολα τελεια, δωματιαρα με 25 -30 ευρω μαζι με βραδινο και πρωινο. Ολα απλα φαγητα αλλα με ντοπια προιοντα, φρεσκα, οτι εχει ο καθενας, πεντανοστιμα, και ολοι φιλοξενοι οσο δεν παει αλλο.
Μολις τακτοποιηθηκα λοιπον , καφεδακι, κουβεντουλα με αλλους ταξιδιωτες, και βολτουλα με τα ποδια στο οχυρο απο πανω να χαζεψω τη θεα.
Στην πλατεια του χωριου αυτο.
Δεν ειναι υπερβολη να πω οτι το παραπανω "μνηνειο" υποδηλωνει την δυσκολια του να φτασει καποιο οχημα εκει πανω. Πραγματι, τα μονα οχηματα που βλεπει κανεις ειναι τα θηρια Καμαζ, τα 4χ4 βανακια, και αλλα τζιπ. Χαμηλα αυτοκινητα πιστευω ειναι δυσκολο να πανε εκει. Υπαρχουν κανα δυο σημεια που θα ζοριστουν πολυ και ισως θα κολλησουν. Ισως κανενα παλιο Lada ή κατι τετοιο που θα ειναι λιγο πιο ανθεκτικο.