paschalis
WildRider
Alpexpress 2019
Κείμενο-Φωτογραφίες
Πασχάλης Τσαλίκης
Στα τιμόνια
Πασχάλης και Μπάμπης
Σεπτέμβριος.
Επιστροφή απο τις διακοπές στη θάλασσα και συμμάζεμα του όγκου εικόνας.
Για να δούμε που θα πάει το μολύβι μετά απο τόση συγγραφική απραξία!
Ένα μήνα πριν,Αρχές Αυγούστου,Δευτέρα.
Ηδη ξημερώνει στη γνώριμη γωνιά και το δίδυμο εξπρές με δίτροχα
φορτώνει για να εκμεταλλευτούμε την πενθήμερη άδεια μπροστά μας.
Το παρασκήνιο της τελικής επιλογής του προορισμού
έχει πολλή κουβέντα, πισωγυρίσματα και άπλωμα χαρτών.
Η τελική -σοφή-επιλογή πάρθηκε με τη βοήθεια των κοριτσιών
που κάνουν πράξη αυτό που είπαν στον παπά και μας αγαπάνε μιά ζωή.
Θα πάμε ΚΑΙ εμείς όπως και τα άλλα παιδάκια της παρέας στις Άλπεις!
Η Πάμπα μπροστά μας έχει μήκος 1100 χλμ.
Έτσι ονόμασα το ατελείωτο κομμάτι ευθείας που ενώνει την Ελλάδα
με το πρώτο Σλοβένικο ανάγλυφο που σηματοδοτεί
και την οδική είσοδο στην ευρύτερη περιοχή των Άλπεων
Take it or leave it,
5 και κάτι ψιλά απολαμβάνουμε τη σχετική δροσιά στον άδειο περιφερειακό.
Θέλουμε το βράδυ να μπούμε στη Σλοβενία,χωρίς σαφή στόχο πέρα από την ξεκούραση των ματιών μεσα απο το ατέλειωτο πράσινο αυτής της πρώτης αμιγώς ευρωπαικής χώρας που υπάρχει στο δρόμο μας.
Kumanovo,λίγο πάνω απο την πόλη των Σκοπίων.προσπαθώντας να βρούμε τη σωστή βενζίνη.
Αυτή που θυμόμαστε πως κάνει τους κινητήρες να κελαηδούν κι εμάς να απορούμε γιατί πληρώνουμε χρυσάφι το μίγμα που πωλείται ως τέτοια στη χώρα μας.
Ο δρόμος μέσα στη γείτονα είναι πλέον κλειστός αυτοκινητόδρομος
όπως και όλος ο υπόλοιπος μέχρι ας πούμε στο Παρίσι.
(Ξεκινώτας απο τη Θεσσαλονίκη ο μόνος χάλια δρόμος του ταξιδιού των 3500 χιλιομέτρων που κάναμε ήταν η εθνική ντροπή μέχρι τους Ευζώνους,τμήμα της ΠΑΘΕ αλλά και του εξευτελισμού της χωρας στα μάτια των ξένων επισκεπτών της)
Δε φαίνεται....αλλα εχουμε παγώσει απο το απρόσμενο 18αρι στο θερμόμετρο.
Καφεδάκι στη μέση του κάμπου,νομίζω πως φοράμε τα δύο ομορφότερα σκούρα κράνη της αγοράς!
Οπως βλέπετε το σταχτοδοχείο για τους θεριακλήδες είναι έξω,η σχετική ''περι τσιγάρου εντός'' συζήτηση είναι παρελθόν εδώ και πολλά χρόνια ακόμα και στις φτωχές εκτός ΕΕ βαλκανικές χώρες.
Με μερικές γκαζιές και τη σιωπηλά κεκτημένη προτεραιότητα στις ουρές των συνόρων προσπερνάμε το Zagreb κι έχοντας διανύσει ήδη 1150 χλμ αφήνουμε τον κεντρικό και πάμε στο κάστρο του Otocek για το καλωσόρισμα.
Εικόνα έχουμε μόνο απο έξω,βαστική,για όσους ενδιαφέρονται για το κατάλυμμα εντός, ιδού το λινκ!
https://www.booking.com/hotel/si/otocec-castle.el.html?aid=318615;label=New_Greek_EL_GR_27026353945-8P_FpWJJO7wYNLLVFzvBBwS102047606905ta:p1:p2ap1t1:neg:fi2652768043:tiaud-146342138710:dsa-302866489863:lp9061579:li:dec:dm;sid=0fa5c3e758ee8de167b8d4e33bc93edb;all_sr_blocks=4115501_193725233_0_1_0;checkin=2019-09-06;checkout=2019-09-07;dest_id=-91211;dest_type=city;dist=0;group_adults=2;group_children=0;hapos=5;highlighted_blocks=4115501_193725233_0_1_0;hpos=5;no_rooms=1;room1=A,A;sb_price_type=total;sr_order=popularity;srepoch=1567436360;srpvid=f07e6964203c01cc;type=total;ucfs=1&#hotelTmpl
Μετά απο κουβέντα μέσω messenger βάζουμε στόχο το αγαπημένο στέκι της Λέσχης Μοτοσυκλετιστών του Ziri 100 περίπου χιλιόμετρα πιο πέρα.
Μέσα στην ημέρα έχουμε συγχρονιστεί οδηγικά με Γιώργο και Βάσω που βολτάρουν εδώ και 2 μέρες στην περιοχή αλλά και με το τρελό κοπέλι το Γιάννη που ανεβαίνει μέσω επαρχιακών με τελικό στόχο τα βροχερά Highlands.
Μπάμπης και Γιώργος.
Γιάννης και ο απίθανος Roli που μας οργάνωσε μας φιλοξένησε
αλλά και έσωσε το ταξίδι του Γιάννη
που κινδύνεψε να σταματήσει πρόωρα την επόμενη μέρα...
(Τα σχετικά θα μας τα πεί το κοπέλι όταν ανοίξουν οι φάκελοι του δικού του ταξιδιού.)
Και ξαφνικά 4 ελληνικές μοτοσυκλέτες παρέα στο εξωτερικό.
Τελικά κάποια πράγματα γίνονται απλά με το ένστικτο.
Το βράδυ περνάει στο κέντρο της κωμόπολης με τοπικά εδέσματα
φωνές και τον ενθουσιασμό της πρώτης μέρας αγκαλιά με την κούραση.
Κείμενο-Φωτογραφίες
Πασχάλης Τσαλίκης
Στα τιμόνια
Πασχάλης και Μπάμπης
Σεπτέμβριος.
Επιστροφή απο τις διακοπές στη θάλασσα και συμμάζεμα του όγκου εικόνας.
Για να δούμε που θα πάει το μολύβι μετά απο τόση συγγραφική απραξία!
Ένα μήνα πριν,Αρχές Αυγούστου,Δευτέρα.
Ηδη ξημερώνει στη γνώριμη γωνιά και το δίδυμο εξπρές με δίτροχα
φορτώνει για να εκμεταλλευτούμε την πενθήμερη άδεια μπροστά μας.
Το παρασκήνιο της τελικής επιλογής του προορισμού
έχει πολλή κουβέντα, πισωγυρίσματα και άπλωμα χαρτών.
Η τελική -σοφή-επιλογή πάρθηκε με τη βοήθεια των κοριτσιών
που κάνουν πράξη αυτό που είπαν στον παπά και μας αγαπάνε μιά ζωή.
Θα πάμε ΚΑΙ εμείς όπως και τα άλλα παιδάκια της παρέας στις Άλπεις!
Η Πάμπα μπροστά μας έχει μήκος 1100 χλμ.
Έτσι ονόμασα το ατελείωτο κομμάτι ευθείας που ενώνει την Ελλάδα
με το πρώτο Σλοβένικο ανάγλυφο που σηματοδοτεί
και την οδική είσοδο στην ευρύτερη περιοχή των Άλπεων
Take it or leave it,
5 και κάτι ψιλά απολαμβάνουμε τη σχετική δροσιά στον άδειο περιφερειακό.
Θέλουμε το βράδυ να μπούμε στη Σλοβενία,χωρίς σαφή στόχο πέρα από την ξεκούραση των ματιών μεσα απο το ατέλειωτο πράσινο αυτής της πρώτης αμιγώς ευρωπαικής χώρας που υπάρχει στο δρόμο μας.
Kumanovo,λίγο πάνω απο την πόλη των Σκοπίων.προσπαθώντας να βρούμε τη σωστή βενζίνη.
Αυτή που θυμόμαστε πως κάνει τους κινητήρες να κελαηδούν κι εμάς να απορούμε γιατί πληρώνουμε χρυσάφι το μίγμα που πωλείται ως τέτοια στη χώρα μας.
Ο δρόμος μέσα στη γείτονα είναι πλέον κλειστός αυτοκινητόδρομος
όπως και όλος ο υπόλοιπος μέχρι ας πούμε στο Παρίσι.
(Ξεκινώτας απο τη Θεσσαλονίκη ο μόνος χάλια δρόμος του ταξιδιού των 3500 χιλιομέτρων που κάναμε ήταν η εθνική ντροπή μέχρι τους Ευζώνους,τμήμα της ΠΑΘΕ αλλά και του εξευτελισμού της χωρας στα μάτια των ξένων επισκεπτών της)
Δε φαίνεται....αλλα εχουμε παγώσει απο το απρόσμενο 18αρι στο θερμόμετρο.
Καφεδάκι στη μέση του κάμπου,νομίζω πως φοράμε τα δύο ομορφότερα σκούρα κράνη της αγοράς!
Οπως βλέπετε το σταχτοδοχείο για τους θεριακλήδες είναι έξω,η σχετική ''περι τσιγάρου εντός'' συζήτηση είναι παρελθόν εδώ και πολλά χρόνια ακόμα και στις φτωχές εκτός ΕΕ βαλκανικές χώρες.
Με μερικές γκαζιές και τη σιωπηλά κεκτημένη προτεραιότητα στις ουρές των συνόρων προσπερνάμε το Zagreb κι έχοντας διανύσει ήδη 1150 χλμ αφήνουμε τον κεντρικό και πάμε στο κάστρο του Otocek για το καλωσόρισμα.
Εικόνα έχουμε μόνο απο έξω,βαστική,για όσους ενδιαφέρονται για το κατάλυμμα εντός, ιδού το λινκ!
https://www.booking.com/hotel/si/otocec-castle.el.html?aid=318615;label=New_Greek_EL_GR_27026353945-8P_FpWJJO7wYNLLVFzvBBwS102047606905ta:p1:p2ap1t1:neg:fi2652768043:tiaud-146342138710:dsa-302866489863:lp9061579:li:dec:dm;sid=0fa5c3e758ee8de167b8d4e33bc93edb;all_sr_blocks=4115501_193725233_0_1_0;checkin=2019-09-06;checkout=2019-09-07;dest_id=-91211;dest_type=city;dist=0;group_adults=2;group_children=0;hapos=5;highlighted_blocks=4115501_193725233_0_1_0;hpos=5;no_rooms=1;room1=A,A;sb_price_type=total;sr_order=popularity;srepoch=1567436360;srpvid=f07e6964203c01cc;type=total;ucfs=1&#hotelTmpl
Μετά απο κουβέντα μέσω messenger βάζουμε στόχο το αγαπημένο στέκι της Λέσχης Μοτοσυκλετιστών του Ziri 100 περίπου χιλιόμετρα πιο πέρα.
Μέσα στην ημέρα έχουμε συγχρονιστεί οδηγικά με Γιώργο και Βάσω που βολτάρουν εδώ και 2 μέρες στην περιοχή αλλά και με το τρελό κοπέλι το Γιάννη που ανεβαίνει μέσω επαρχιακών με τελικό στόχο τα βροχερά Highlands.
Μπάμπης και Γιώργος.
Γιάννης και ο απίθανος Roli που μας οργάνωσε μας φιλοξένησε
αλλά και έσωσε το ταξίδι του Γιάννη
που κινδύνεψε να σταματήσει πρόωρα την επόμενη μέρα...
(Τα σχετικά θα μας τα πεί το κοπέλι όταν ανοίξουν οι φάκελοι του δικού του ταξιδιού.)
Και ξαφνικά 4 ελληνικές μοτοσυκλέτες παρέα στο εξωτερικό.
Τελικά κάποια πράγματα γίνονται απλά με το ένστικτο.
Το βράδυ περνάει στο κέντρο της κωμόπολης με τοπικά εδέσματα
φωνές και τον ενθουσιασμό της πρώτης μέρας αγκαλιά με την κούραση.
Τελευταία επεξεργασία: