Ομόκεντροι κύκλοι στο Πήλιο

[paschalis]

Πήλιο.

Σταθερός μαγνήτης για τον κουρασμένο από την αδιάφορη αισθητική και την παγωνιά της καραντίνας.



Η απόφαση πάρθηκε σε ανύποπτο χρόνο .εορτασμός της επετείου για τον γάμο μας

και της σειράς γενεθλίων και ονομαστικών εορτών που έχουμε κάθε Άνοιξη.



Μαζί μας ο Μπάμπης και η Άννα αρπάζοντας την ευκαιρία

για ένα διαφορετικό ΣΚ μακριά από την καθημερινότητα.





Εκκίνηση Σάβατο πρωί από τη συννεφιασμένη Θεσσαλονίκη και παρατρίχα

ο ελλιπής εξοπλισμός να μας γυρίσει πίσω!

Αγνωστο τι μας έπιασε και φύγαμε ντυμένοι τέρμα κόντρα στις προβλέψεις.

Μετά την Κατερίνη οι πρώτες ψιχάλες κάνουν την εμφάνιση τους στη ζελατίνα του κράνους.

Εδώ..... λίγη ώρα μετά έκπληκτοι και ακινητοποιημένοι στους 13 βαθμούς

και την σιωπηλή βροχόπτωση του θεσσαλικού κάμπου

Στο Βόλο φτάσαμε μούσκεμα και η στάση στα στρατιωτικά είδη επί της οδού Λαρίσης ήταν αναγκαία για να συμπληρώσουμε τον ανεπαρκή ανοιξιάτικο εξοπλισμό μας

Κοίτα να ,,, είναι άνοιξη ,,,,, δες τα λουλούδια!

Μέχρι την πόρτα του ''Φιλοξενία'' στην Πορταριά δεν έχει μείνει σχεδόν τίποτα στεγνό

πέρα από το διψασμένο για βόλτες και ανοιξιάτικα χρώματα βλέμμα.

Εις υγείαν της απελευθέρωσης των μετακινήσεων

ώρα να ξαναδούμε ότι αγαπάμε και μας έχει λείψει τόσο πολύ!

Κατι σπάνιο συμβαίνει σήμερα,

οι μοτοσυκλέτες μένουν ακίνητες και απολαμβάνουμε πεζοπορία μέχρι τη Μακρυνίτσα.

Η ταμπέλα έγραφε 2 χιλιόμετρα και τα κάναμε ελαφρά και ξεκούραστα αφημένοι

στην πανδαισία των χρωμάτων και των αρωμάτων

Αυτές οι σκεπές του Πηλίου σήμα κατατεθέν προκοπής και προνοητικότητας μαζί.

Φύλακας!

Και οικοδέσποινα!

Η λεπτομέρεια σε κάθε γωνιά συνθέτει την τελική εικόνα

Ο συνάδελφος κάπου το παράτησε ,ελπίζω να το ξαναπιάσει και ο boxer να ξανακουστεί στα στενά

 

[paschalis]

Είναι εντελώς παράδοξο ότι το χωριό έχει ελάχιστους επισκέπτες.

Πραγματικά το περίμενα να σφύζει από ζωή και συμβαίνει σχεδόν το αντίθετο.

Κορίτσια βάλτε ένα χεράκι να αντιστρέψουμε το κλίμα και την ψυχολογία!

Ελπίζω η ησυχία να προέρχεται απλά από το μούδιασμα.

Να εδώ με τη συνταξιδιώτισσα παρατηρούμε σχολιάζουμε αναπολούμε.

Στο βάθος το νησάκι Τρίκερι

Επιστροφή προς την Πορταριά

Με στόχο τη στάση στο υπέροχο γλυκοπωλείο με το μπαλκόνι που βλέπει τα πάντα.

όταν είσαι χαρούμενος ακόμα και η πορτοκαλόπιτα σου χαμογελάει!!

Η Μακρυνίτσα χάνεται σιγά σιγά στον απογευματινό ίσκιο

Η βλάρστηση στα γύρω ρέματα έχει απλωθεί με το δικό της τρόπο παντού.

Και τα νερά.....αυτά τα νερά που αναβλύζουν από παντού και φροντίζουν για το soundtrack της βόλτας

Φτάνουμε στην Πορταριά και χανόμαστε στα στενά μέχρι την εκκλησία

 

[paschalis]

Με μιά ματιά αποφασίζουμε να ξεπροβοδίσουμε τη μέρα με μιά γρήγορη μέχρι τις Αγριόλευκες

Το θερμόμετρο στους 9 βαθμούς μας δείχνει το δρόμο προς τα κάτω.

Ροβολάμε σβέλτα , τέτοια πρόσφυση δε μένει ανεκμετάλλευτη.

'Ώσπου σε μια στροφή βλέπω τα βράχια πορτοκαλί

και το μυαλό αναρωτιέται αν είναι από φώτα αυτοκινήτου

Αλλά το φως παραείναι έντονο...

Και στο επόμενο δευτερόλεπτο να ο υπαίτιος που χάνεται πίσω από τις κορφές

Το βράδυ περνάει με μπουφανάκι κρασάκι και ζεστούς μεζέδες συνοδεία σούπας ,

ωδή στο βραδινό Πασχαλινό τραπέζι που και φέτος ζήσαμε απομονωμένοι

Η Κυριακή είναι μια άλλη ανοιξιάτικη και λαμπερή μέρα.

Πρωινό στον πλάτανο και βόλτα στο χωριό.

Ανεβαίνουμε και πάλι στα Χάνια,αυτή τη φορά με στόχο τις ανατολικές παραλίες.

Η κοτσίδα που έκλεψε κυριολεκτικά την παράσταση!!!

Περνάμε τον Αη Γιάννη και το Ξουρίχτι τα μέρη έχουν λίγη κίνηη

μιας και ξεκίνησαν οι προετοιμασίες για το καλοκαίρι.

Μετάβαση από την πλάγια οδό στον Μυλοπόταμο αν ψάξεις καλά θα βρείς το μικρό καταρράκτη.

Τα έκπληκτα και υπνωτισμένα από τον εγκλεισμό μάτια μας μένουν ορθάνοιχτα μπροστά στη μαγεία των χρωμάτων και του τρισδιάστατου αυτής της παραλίας.

Η πιό τολμηρή ...βουτάει στα παγωμένα διάφανα νερά.

Στην άκρη μια οικογένεια με δύο καγιάκ και αλλά τόσα κουτσούβελα.!!

Είχα σχεδόν ξεχάσει πως είναι να ζεις στον παράδεισο!!

Στο δρόμο για τις Μηλιές μας συνεπαίρνει η οδήγηση

έστω και διπλοί η ευχαρίστηση από το τέλειο οδόστρωμα είναι μεγάλη.

Τέος της σύντομης περιήγησης στο Μπαλκόνι ,

με την υπόσχεση κι ευχη μαζί να ξαναέρθουμε σύντομα.

Οι μοτοσυκλέτες φροντίζουν για την γρήγορη ξεκούραση και ασφαλή επιστροφή στα σπίτια μας.



See ya!

 

[TwoWheelsTraveller]

Πανέμορφο το μπαλκόνι του Αιγαίου !
Και αυτή η περιγραφή . . .
Σχεδόν μύρισα το όζον και το ιώδιο σ'αυτή τη βόλτα !!!
Αν μου έβαζες και τα κοκκινιστά από τη ταβέρνα στην Νταμούχαρη που γυρίστηκε το Mamma Mia , θα ανέβαζα και χοληστερίνη !!!

 

[Ο Μυστήριος.]

Οι κύκλοι των 2τροχων θα έλεγα..
Αυτοί, που.. άμα ξεκινήσουν δεν κλείνουν ποτέ!
Αυτοι, που βρίσκουν τροπο κ συνυπάρχουν με την κανονική μας ζωή κ ροτα..
Ευλογημένοι όσοι ζουν μέσα σε αυτούς!!

 

[mAthosalas]

Ειχαμε βρεθει στα ιδια υπεροχα μερη προ καραντινας...τα θυμαστε RideWife stories αφου και ξυπνησες πολυ ωραιες μνημες και ορεξεις φιλε @paschalis με το παρεακι ζετ εμ μον σερι λα Πηλιοριτικ στορι...να'στε παντα καλα να ταξιδευετε και να μας δινετε ντοπες χιλιομετρων...
Πηλιο...καθε εποχη και με καθε τροπο ειναι μαγικα...καβαλαμε μοτοσυκλετες και με καθε ευκαιρια αγαπαμε να χανομαστε στα σοκακια του βουνου των Κενταυρων...και καπου εκει θυμηθηκα ενα χρωστουμενο που συζητουσαμε τις προαλλες με φιλο απο δω μεσα για 2ημερη σκηνοκατασταση χωματινη στους κενταυρους...μ