Aπο Νεραϊδοχώρι πήγαμε Ελάτη κι από εκεί (αφού πήραμε χαλβα που άχνιζε....:hungry::hungry::hungry: ) πήγαμε μέσω Κερασιάς στη λίμνη Πλαστήρα.
Πανέμορφη η διαδρομή μέχρι Ελάτη, αδιάφορη μέχρι Μουζάκι και μετά.....:D:D:D:D... στο δρόμο της Κερασιάς ούτε μηχανή δεν περνάει άμα διασταυρωθεί με ΙΧ....
Με 1η-2η μεγάλο μέρος της διαδρομής- ειδικά μέσα και κοντά στα χωριουδάκια-, και ήδη λυπάμαι τη χοντρή που βράζει στα ζουμιά της:hungover::hungover::hungover::hungover:
Πού να ήξερε τι την περίμενε! :D
Να σημειώσω εδώ, ότι η διαδρομή Καλαμπάκα-Χρυσομηλιά-Νεραϊδοχώρι-Ελάτη, θυμίζει έντονα την Οίτη-Παύλιανη για εμάς τους νότιους. Τόσο ο δρόμος, όσο και το τοπίο!
Στη λίμνη εν μέσω καφέ , γαλακτομπούρεκου κλπ, με κάτι τοπικούς, βγάζαμε διαδρομή για Καρπενήσι.
Θα με πεις τώρα....."ρε φιλαράκι, πλάκα με κάνεις"? Δεν ξέρεις να πας Λίμνη Πλαστήρα-Καρπενήσι?
Το θέμα μου ήταν να μην πάω Λουτρά Σμοκόβου-Ρεντίνα-Φουρνα, διότι πέρσι το είχαμε κάνει και σκοπός φέτος ήταν η επιμόρφωση της Μαιρούλας με άγνωστα μέρη-τοπία και οξυγόνα.
Οπότε απλώθηκαν στο τραπέζι κάτι σκαριφήματα της περιοχής, ό,τι υπήρχε σε gps-android κλπ και η απόφαση βγήκε!
Γύρος της λίμνης κι ύστερα προς Αμάραντο-Σαραντάπορο-Μολόχα (λέγανε οι ντόπιοD) -Φουρνά-Αγ. Νικόλαος-Καρπενήσι. Όλοι ορκίζοντα κι έσχιζαν τα ρούχα τους ότι όλα είναι άσφαλτος. Μικρός οικισμός και άκουσα πρώτη φορά τη Μολόχα.....
Κάτι αλάνια μάλιστα λέγανε ότι θα ευχαριστηθώ και στρίψιμο, περισσότερο από Ρεντίνα-Φουρνά. Επέμεναν τόσο, που με έπεισαν! Είχα να πάω από το 2006 τη διαδρομή που λέω (Φουρνά-Σπίτι διαβάτη-Νεράιδα), οπότε σκέφτηκα ότι μπορεί να έχουν και δίκιο! όλα άσφαλτος....
Θυμίζω ότι είμαι τίγκα φορτωμένος και με ταλαπωρημένα λάστιχα , οπότε αποφεύγω το χώμα υπό αυτές τις συνθήκες, συν ότι έπρεπε να γυρίσω κατά τις 7 το βραδάκι πίσω .
Με τα πολλά φεύγουμε και πράγματι ευχαριστιόμαστε το γύρω-γύρω στη λίμνη, τόσο σε τοπία, όσο και οδηγικά! Πριν στρίψω για Αμάραντο, ρωτάω έναν άλλο τοπικό για τη Μολόχα κι απορεί... Πού θες να πας από εκεί? μου λέει. Καρπενήσι απαντάω και μένει κάγκελο....: Δεν πάει από εκεί ρε φιλαράκι, ούτε αύριο δε φτάνεις, θα μπλέξεις, με λέει.... Διευκρινίζω ότι ρώτησα για το Σαραντάπορο-Μολόχα κι αν βγαίνει όλο ασφαλτος, ή αν το λίγο χώμα είναι δρόμος κι όχι κανά ρέμα....
Ο τύπος επιμένει!
Προς Νεράιδα θα πας και θα πας όλο άσφαλτο, σαν άνθρωπος, με λέει. Και Σπίτι διαβάτη-Φουρνά, τον ματαρωτάω. Α γεια σου με λέει!
Και πήγα!
Κι είδαμε Άγραφα, έστω για λίγο και χωριά που έχουν ζωή 10-15 μέρες το καλοκαίρι.... Και έπηξε η Μαιρούλα στα οξυγόνα και στο έλατο! Χαλάλι.... Το "γαμώ τις διαδρομές" είναι λίγο...
Ολόφρεσκη και κατάμαυρη....!
Εντός Ευρυτανίας, στο δρόμο προς:
Παλιό χάνι το απο πάνου. Τόπος στάσης ακόμα και σήμερα. Μέχρι πρόσφατα όλο χώμα...., οδηγεί στην καρδιά των Αγράφων ο δρόμος προς τα δυτικά, ενώ προς βορά και ανατολικά πας για Θεσσαλία. Η 4η κατεύθυνση, η δική μας. Προς Καρπενήσι.
Αλλά για να φτάσουμε εκεί, έριξα γέλιο με όλους τους προλαλήσαντες!!!!
1ον η διασταύρωση προς Μολόχα, ίσα που χώραγε το GS me βαλίτσες:D και φυσικά δεν την ακολούθησα (εκεί που έλεγαν κάτι "γατόνια" ότι θα στρίψω με την ψυχή μου ντεεεε)
2ον έκανα 8-10 χλμ χώμα, αλλά καλό. Και γαρμπίλι αρκετο, που ελέω Dunlop πέρασα μια χαρά (σε άλλο ποστ σχετικό με μηχανάκια-λάστιχα έχω πει πολλά για τις λαστιχάρες).
Πόσο μ αρέσει αυτή η διασταύρωση !!!