το λοιπον...
ξημερωμα της κυριακης που μας περασε,και εχω ξυπνησει απ τη βροχη πριν το ξυπνητηρι και σκεφτομαι οτι χιονησε η βολτα.
Τελικα μετα απο λιγο σταματαει,το ιδιο μου λεει και ο Γιαννης για το Αγρινιο,αλλα βαρια συνεφια ολουθε,ε,και βασιζομενοι στο αρχαιο ρητο,οτι αμα δε βρεξει θα κρατησει,ετοιμαζομαστε κανονικα και οτι γινει.
απλα με την προσθηκη αδιαβροχων καλου κακου στον λαητ εξοπλισμο.
ραντεβου στην διασταυρωση του Παναιτωλιου και βουρ για να πιασουμε υψομετρο.
ανεβαινουμε μετα το Θέρμο για να πιασουμε τον δρομο για Αμβρακια,Μελιγκοβα,Αργυρο Πηγαδι,κτλ κτλ και πρωτη σταση ετσι για το καλο στο ξεκινημα και ενα τσεκ της διαδρομης στο χαρτη.
ο δρομος προς Αμβρακια
ο οποιος σιγα σιγα οσο ανεβαινουμε τοσο μας αποχαιρετα η ασφαλτος ωσπου γινεται εντελως χωμα.
κατευθυνομαστε προς Αμβρακια και επειτα
ολιγολεπτη σταση στη Μελιγκοβα.
ομορφο χωριουδακι που δειχνει να ειναι κ αυτο σε φαση νοικοκυρεματος,με αναπαλαιωσεις,πλακοστρωσεις και φυσικη ομορφια,καθως το τοπιο ειναι πλεον ορεινο και καταπρασινο.
ερημια ομως,ουτε ενας ανθρωπος,οποτε και συνεχιζουμε.
ωραιος δασικος χωματινος δρομος μεσα στα ελατα μας οδηγει μεχρι το Αργυρο Πηγαδι,οπου ηταν και η ευχαριστη εκπληξη της ημερας,απο πλευρας φιλοξενιας και γνωριμιων.
τα εγραψα στο αλλο θεμα,μη τα επαναλαμβανω.
ο ξενωνας-καφενες:
απο πανω μας στεκει αγερωχη η κορυφη Τριανταφυλλια στα 1817μ
πινουμε τον ελληνικο μας,τα λεμε εκει με τους ανθρωπους και αρματωνομαστε να συνεχισουμε.
απο εκει θα κατευθυνθουμε ανατολικα προς Κοκκινοβρυση και μετα βορεια για Προδρομο
ολη η διαδρομη ειναι καταπληκτικη και απο τις ομορφοτερες που εχω κανει.
δεν εχει να ζηλεψει τπτ απο αντιστοιχες ξακουστες ορεινες διαδρομες.
απολαμβανοντας καθε μετρο απο την πορεια μας μεσα στα δαση,και πραγματικα σκεφτομουν οτι και 5 φορες καπακια να την κανω δε θα τη χορτασω..
διαδρομη φτιαγμενη για τα μοτο μας και γενικοτερα για on off
η συννεφια καλα κρατει,αραιες ψυχαλες που και που,αλλα καλυτερα γιατι εχει μια καταπληκτικη δροσια και σε συνδιασμο με την ευφορια που προσφερει η βολτα ως ωρας,ειναι αλλο πραμα...
ωραιο σποτ στο ενδιαμεσο,με παραδοσιακο νερομυλο και τραπεζακια για σταση και πικνικ.
νερο τρεχουμενο,γαργαρο και πινακιδα που μας πληροφορουσε οτι προκειται για το φαραγγι του Δια.
ακολουθουμε τον χωματοδρομο μεχρι να βγουμε Κοκκινοβρυση,οπου και σταματαμε να κολατσισουμε γυρω στις 12:00
παρα τις βροχες των προηγουμενων ημερων,λασπες δεν εχουμε βρει καθολου,και στη μιση βολτα το μηχανακι ειναι σα να μην εχω πατησει χωμα.
τη θελω τη λασπιτσα μου προσωπικα,σ αυτες τις βολτες,αλλα τι να γινει...το προσπερναω..
παρακατω...
χορτατοι πλεον,ξανακαβαλαμε και συνεχιζουμε
η διαδρομη στο ιδιο μοτιβο,χαιρομασταν πραγματικα που δε μας πτωησε η πρωινη βροχη και καναμε τη βολτα.
αποφασιζουμε να κανουμε ενα κομματι ασφαλτο,μεχρι να βγουμε Καστανια και μετα Τορνο.
ο καιρος ακομα ιδανικος για μοτοβολτα με τη συννεφια και δειχνει να κραταει ετσι.
με κατευθυνση προς Προυσο,πριν τη Μαυρη Σπηλια,μπαινουμε παλι χωμα σε δασικη οδο και ξαναξεκιναει η απολαυση και η ομορφια του τοπιου.
λιγο πιο πετρωδες το εδαφος πλεον,αλλα δε σε νοιαζει γιατι διασχιζεις το δασος,συναντωντας ζαρκαδια,σκιουρους και αλλα διαφορα βουνησια ζουλαπια.
η διαδρομη γινεται πολυ ανηφορικη και σιγα σιγα αρχιζει να μοιαζει οτι εχει πολυ καιρο να πατηθει καθως ειχε χορταριασει.
ανεβαινουμε,ανεβαινουμε μεσα στα ελατα..
και φτανουμε στο ψηλοτερο σημειο,πριν ξαναρχισει η αρκετα αποτομη καταβαση μας.
απεναντι μας η κορυφογραμμη Αννινος στα 1702μ
οπως ξαναειπα,αρκετα αποτομη και ψιλοζορικη καταβαση σε σαθρο πετρωδες τερεν,ευελπιστοντας οτι θα βγουμε στη Λαδικου,που ηταν και ο στοχος μας.
οπως και εγινε.
παρα τη δυσκολια της σε καποια σημεια,ηταν απολαυστικοτατη και αυτη η διαδρομη.
εκει στο ανεβα και μετα κατεβα,καποιο διασελο καναμε αλλα δυστυχως σε μια πινακιδα κατεστραμενη δεν καταφεραμε να βγαλουμε το ονομα,ετσι για την ιστορια να ξερουμε ρε παιδι μου ποιο διασελο περασαμε...
κατηφοριζοντας πλεον,και περνωντας τη Λαδικου,συνανταμε το Παντα Φυσα,σα το Παντα Βρεχει μαλλον,αλλα με αερα.
κατεβαινω λιγο παρακατω εξερευνητικα στο γεματο πλατανια φαραγγι,που οντως φυσαγε,τουλαχιστον εκεινη την ωρα...
απο εκει βγηκαμε Νεροσυρτη και επειτα μπηκαμε ασφαλτο προς Ανω Δρυμωνα.
ολιγολεπτη σταση στη βρυση και συνεχεια προς Δρυμωνα να πιουμε ενα τελευταιο καφε και να συνοψισουμε.
φαουλ βεβαια που ο ελληνικος στον ερημο εκεινη την ωρα Δρυμωνα,κατω απ τον πλατανο στην πλατεια,ηταν μηχανης..
το υπολοιπο μερος της διαδρομης ηταν το βαρετο της επιστροφης με μια σταση ακομα σε ενα σημειο,που δεν γνωριζα καν και ειχε ενα ενδιαφερον.
με θεα τη λιμνη τριχωνιδα,στεκει σε υψωμα,η ακροπολη του?της? Φιστιου.
πανω στα χαλασματα εχει χτιστει βυζαντινος ναος.
και τα δυο μνημεια βεβαια ειναι σε πληρη εγκαταληψη και αναξιοποιητα με μεγαλες φθορες.
αυτα προς το παρων.
συνοψιζοντας,λεω οτι υπαρχει μια τετοια ανεξερευνητη ουσιαστικα περιοχη μεσα στην πορτα μας,που εχει τοσα πολλα να προσφερει,και δεν γνωριζαμε ουτε το μικροτερο της κομματι,που δεν εχει τπτ να ζηλεψει απο αλλους ξακουστους προορισμους και ειναι εκει και μας περιμενει να την ανακαλυψουμε.
υγ1: αν θυμηθω τπτ αλλο θα το προσθεσω ή ας το προσθεσει το
@kardabix που ηταν και πιο συγκεντρωμενος στη βολτα και οχι σαν εμενα που πηγα να βαλω διπλο κρανος καποια ανυποπτη στιγμη.
υγ2: ας προσθεσει καποιος διαχειρηστης στον τιτλο την υποσημειωση Αιτωλοακαρνανια,τωρα που φτιαξαμε και κλιμακιο εδω.