paschalis
WildRider
Καλαμπάκα Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου ,η καλή μέρα απο το πρωί φαίνεται.
Λιγο πρίν έχουμε παροδική συννεφιά κι ομίχλη στους 15 βαθμούς,κορυφή περάσματος Καστανιάς.
Βενέτικος έξω απο τα Γρεβενά
Η αρχή της επαφής με τον Ιανό έξω απο τη Μύκανη
Μετά τον καφέ με θέα τα Μετέωρα ανηφορίζουμε προς την Κερασιά Καρδίτσας.
Λίγα χλμ πρίν το χωριό η κατάσταση αρχίζει να δείχνει το ανεξέλεγκτο που έρχεται.
Φτανουμε στο χωριό και βρίσκουμε το Μιχάλη να μας περιμένει
στο φιλόξενο χώρο του παλιού σχολείου που έχει ανοίξει για να υποδεχθεί και να κοιμήσει τους φετινούς Ασφάλτινους σε περίπτωση βροχής.
Οσοι έχουν κλείσει δωμάτια κοντά στη λίμνη φεύγουν για στέγνωμα
Δίνουμε ραντεβού για βραδινό φαγητό παρέα , είναι η στιγμή που δεν ξέρουμε τι θα επακολουθήσει.
Βασίλης Νίκος και Πέτρος φτανουν μούσκεμα αλλά χαρούμενοι.
Είναι η αρχή μιας εκδρομης που στήναμε και περιμέναμε πολύ καιρό!
Αλλά δεν ξέραμε τι φέρνει το βουνό πίσω μου.
όλο το χωριό είναι κλεισμένο στο σπίτι με τη σκέψη ότι μπόρα είναι θα περάσει.
Φτιάχνουμε ένα πρόχειρο καφεδάκι με ...μεζέ μέχρι να ανοίξει το καφενείο η Δήμητρα
Η ώρα είναι 7 το απόγευμα κι ακόμα διασκεδάζουμε με την ορμή της μπόρας που πλέον κλείνει 5 ωρες σφυροκόπημε κι αρχίζει να μοιάζει με αυτόν τον τύπο που θα χτυπούσε νοτιότερα με τόνους βροχής και ριπές αέρα.
Επιμένουμε αισιόδοξοι με τις δέκα προβλέψεις που μιλάνε για τυφώνα στην Πελοπόννησο.
Ωρα 21.00
Το τί γίνεται έξω δεν περιγράφεται.
Ο κεντρικός ανηφορικός πεζόδρομος έχει μετατραπεί σε ορμητικό χείμαρρο.
Η σκεπή του καφενείου υποκύπτει και βγαίνουν τα σφουγγαρόπανα.
Εδω και ώρα δεν έχουμ ρεύμα και με τα λίγα δεδόμενα -που λέει και μια ψυχή- ενημερώνουμε και
κρατάμε τα μηχανάκια που δεν έχουν ανέβει ακόμα μακριά απο το φονικό
ποτάμι που υπάρχει ανάμεσα στην Καρδίτσα και την περιοχή της Λίμνης Πλαστήρα
Ένας υπόκωφος βρόντος και διαφορα αντικείμενα που περνούν έξω απο την πόρτα του καφενείου
μας κάνει να κοιταχτουμε τρομαγμένοι.
Τα νέα έρχονται γρήγορα,στο δρόμο που οδηγεί στο σχολείο κατέρρευσε ένας τοίχος
και τον έκλεισε αφού κατέστρεψε και δύο καδους απορριμάτων.
Bingo.....απο εκεί θα ανεβάζαμε το αμάξι του Ορφέα αποφεύγοντας τους χειμάρρους.
Το μισάωρο που χρειαστήκαμε για την μετάβαση στο σχολείο θα το θυμάμαι για πολύ καιρό.
Δεν έχεις συχνά την τύχη να συνατήσεις αυτη τη μορφή της Φύσης,
να νιώσεις ένα τίποτα μπροστά της.
Βρισκόμαστε να περπατάμε χέρι χέρι με έναν φακό κεφαλής να δείχνει την ομίχλη
βρεγμένοι μεχρι το κόκκαλο σε ένα ολοσκότεινο και άγνωστο χωριό.
Στην αναζήτηση του δρόμου πίσω απο τις πέτρες και με τα πόδια μεσα στο χείμαρρο μέχρι τις γάμπες.
η στιγμή που σχεδόν αγγίζουμε μέχρι να δούμε την αυλόπορτα είναι η απόλυτη λύτρωση.
Στρωματσάδα και προσπάθεια αποσυμπίεσης μιας και στο τηλέφωνο φτάνουν
τα νέα της παρέας που είναι όλη ασφαλής σε δωματια και ξενοδοχεία.
.........................
Kι εκεί που τα μάτια έχου κλείσει ακούγεται ο πάντα υπερχαλαρός Ορφέας.
Ρε σεις ...που να το φανταστώ ότι θα έβλεπα έκθεση φωτογραφίας με φακό κεφαλής και με το βρακί.
Αντε μετά να εξηγήσεις το φαινόμενο Βόρεια Παρέα....
Λιγο πρίν έχουμε παροδική συννεφιά κι ομίχλη στους 15 βαθμούς,κορυφή περάσματος Καστανιάς.
Βενέτικος έξω απο τα Γρεβενά
Η αρχή της επαφής με τον Ιανό έξω απο τη Μύκανη
Μετά τον καφέ με θέα τα Μετέωρα ανηφορίζουμε προς την Κερασιά Καρδίτσας.
Λίγα χλμ πρίν το χωριό η κατάσταση αρχίζει να δείχνει το ανεξέλεγκτο που έρχεται.
Φτανουμε στο χωριό και βρίσκουμε το Μιχάλη να μας περιμένει
στο φιλόξενο χώρο του παλιού σχολείου που έχει ανοίξει για να υποδεχθεί και να κοιμήσει τους φετινούς Ασφάλτινους σε περίπτωση βροχής.
Οσοι έχουν κλείσει δωμάτια κοντά στη λίμνη φεύγουν για στέγνωμα
Δίνουμε ραντεβού για βραδινό φαγητό παρέα , είναι η στιγμή που δεν ξέρουμε τι θα επακολουθήσει.
Βασίλης Νίκος και Πέτρος φτανουν μούσκεμα αλλά χαρούμενοι.
Είναι η αρχή μιας εκδρομης που στήναμε και περιμέναμε πολύ καιρό!
Αλλά δεν ξέραμε τι φέρνει το βουνό πίσω μου.
όλο το χωριό είναι κλεισμένο στο σπίτι με τη σκέψη ότι μπόρα είναι θα περάσει.
Φτιάχνουμε ένα πρόχειρο καφεδάκι με ...μεζέ μέχρι να ανοίξει το καφενείο η Δήμητρα
Η ώρα είναι 7 το απόγευμα κι ακόμα διασκεδάζουμε με την ορμή της μπόρας που πλέον κλείνει 5 ωρες σφυροκόπημε κι αρχίζει να μοιάζει με αυτόν τον τύπο που θα χτυπούσε νοτιότερα με τόνους βροχής και ριπές αέρα.
Επιμένουμε αισιόδοξοι με τις δέκα προβλέψεις που μιλάνε για τυφώνα στην Πελοπόννησο.
Ωρα 21.00
Το τί γίνεται έξω δεν περιγράφεται.
Ο κεντρικός ανηφορικός πεζόδρομος έχει μετατραπεί σε ορμητικό χείμαρρο.
Η σκεπή του καφενείου υποκύπτει και βγαίνουν τα σφουγγαρόπανα.
Εδω και ώρα δεν έχουμ ρεύμα και με τα λίγα δεδόμενα -που λέει και μια ψυχή- ενημερώνουμε και
κρατάμε τα μηχανάκια που δεν έχουν ανέβει ακόμα μακριά απο το φονικό
ποτάμι που υπάρχει ανάμεσα στην Καρδίτσα και την περιοχή της Λίμνης Πλαστήρα
Ένας υπόκωφος βρόντος και διαφορα αντικείμενα που περνούν έξω απο την πόρτα του καφενείου
μας κάνει να κοιταχτουμε τρομαγμένοι.
Τα νέα έρχονται γρήγορα,στο δρόμο που οδηγεί στο σχολείο κατέρρευσε ένας τοίχος
και τον έκλεισε αφού κατέστρεψε και δύο καδους απορριμάτων.
Bingo.....απο εκεί θα ανεβάζαμε το αμάξι του Ορφέα αποφεύγοντας τους χειμάρρους.
Το μισάωρο που χρειαστήκαμε για την μετάβαση στο σχολείο θα το θυμάμαι για πολύ καιρό.
Δεν έχεις συχνά την τύχη να συνατήσεις αυτη τη μορφή της Φύσης,
να νιώσεις ένα τίποτα μπροστά της.
Βρισκόμαστε να περπατάμε χέρι χέρι με έναν φακό κεφαλής να δείχνει την ομίχλη
βρεγμένοι μεχρι το κόκκαλο σε ένα ολοσκότεινο και άγνωστο χωριό.
Στην αναζήτηση του δρόμου πίσω απο τις πέτρες και με τα πόδια μεσα στο χείμαρρο μέχρι τις γάμπες.
η στιγμή που σχεδόν αγγίζουμε μέχρι να δούμε την αυλόπορτα είναι η απόλυτη λύτρωση.
Στρωματσάδα και προσπάθεια αποσυμπίεσης μιας και στο τηλέφωνο φτάνουν
τα νέα της παρέας που είναι όλη ασφαλής σε δωματια και ξενοδοχεία.
.........................
Kι εκεί που τα μάτια έχου κλείσει ακούγεται ο πάντα υπερχαλαρός Ορφέας.
Ρε σεις ...που να το φανταστώ ότι θα έβλεπα έκθεση φωτογραφίας με φακό κεφαλής και με το βρακί.
Αντε μετά να εξηγήσεις το φαινόμενο Βόρεια Παρέα....
ολα οσα νοιωθεις αμα ξερεις να διαβαζεις τα "γραμματα" που καποιος τυπωνει σε ενα πληκτρολογιο σε οποιο φορουμ της σαπιλας της δηθενιάς της ουτεπουαξιζει ή απο την αλλη της παρεας ή της βολτας,γιατι δεν υπαρχει ευτυχως μονοφωνικη ηχώ στο διαδικτυο...αν λοιπον πιασεις το τεμπο και το "τι" τοτε καταλαβαινεις ποσο δυνατες παρεες, βολτες και στιγμες βγαινουν απο κει μεσα...
